PROXECTO SOLIDARIO

Fundamentación do Proxecto:

Partindo da base de que somos un Centro Educativo Vicenciano (e, polo tanto, cristian) entendemos a solidariedade como un modo de participación que busca dar respostas aos problemas sociais. Neste sentido cremos que a escola ten que ensaiar espazos de igualdade e reciprocidade. Trátase de situarnos desde unha mirada ético- política da tarefa educativa, este é o sentido que lle damos á idea de “educar para a xustiza” que é o noso valor a tratar neste curso. Trátase de construír con outros un espazo onde todos teñan lugar e participación. Os proxectos solidarios teñen que ser proxectos de socialización, onde poidamos ir transmitindo e vivindo o tipo de sociedade que queremos. En concreto, isto é construír colectivamente algo novo e bo para todos. Trátase de “facer cos outros” máis que “facer para os outros”, pensando xuntos un proxecto no cal os outros son protagonistas, din que queren, teñen voz, miran as súas posibilidades e fanse propostas de acción. Vaise do diálogo á acción compartida.

Cremos que na escola apréndese e nos proxectos solidarios tamén. Cremos que o coñecemento é un ben social que debe ser repartido, ofrecido, que se produce porque ten sentido para o ben común, é dicir, que nos permite desenvolvernos como comunidade, sociedade, país de modo máis xusto. Nos proxectos solidarios todos os coñecementos son válidos, non só o coñecemento académico senón tamén os outros coñecementos e, sobre todo, as outras “actitudes”. O obxectivo: transformar a realidade desde a perspectiva de Xesús, desde a búsqueda do Reino.

Un proxecto Solidario ten que responder a unha necesidade concreta dunha comunidade, grupo ou institución. Non se trata de inventar unha necesidade senón de mirar ao redor e ver que fai falta e que podemos ofrecer.

            Estes proxectos solidarios están articulados intencionadamente con contidos de aprendizaxe. Queremos iniciar aos nenos en experiencias de socialización poñendo o centro en traballar a alteridade, o compartir, en expandir a mirada un pouquiño mais alá do que eles viven. Por iso queremos que sexan ideados, pensados e protagonizados polos propios estudantes. Porque eles son os futuros cidadáns, eles son os que teñen que intentar cambiar o mundo que lles deixamos os adultos e, ombreiro con ombreiro, xuntos temos que comezar XA. E velaí a nos MISIÓN compartida con Xesús: colaborar na construción da civilización do amor.

SOLIDARIEDADE

A solidariedade implica estar disposos a traballar para que TODAS as persoas se sintan felices, porque, mentres haxa unha soa persoa que non estea feliz, entón, xa todos temos unha razón para non atoparnos felices.

Notas que distinguen a solidariedade:

- ACCIÓN; ser solidarios significa estar dispostos a dedicar esforzo polos demais sen outra recompensa que a satisfacción de que os demais sexan un pouco máis felices. Ese esforzo é necesario para executar a acción solidaria. O gran perigo que ten este ingrediente imprescindible no exercicio da solidariedade é que moitas veces todo queda en palabras.

A ACCIÓN. Ser solidario é dedicar tempo FACENDO ALGO.

ESFORZO IMAXINATIVO E INTELECTUAL; cando se trata dunha iniciativa solidaria non se trata de realizar unha acción calquera senón que, a acción que se execute, ha de ser o resultado dunha reflexión e dun esforzo imaxinativo. Esta reflexión ten que ter en conta todas as circunstancias, posibilidades, vantaxes, posición do grupo que toma a iniciativa solidaria.

ESFORZO:  desde o momento que dedicamos tempo a unha actividade ese tempo xa ten un valor. O tempo é imprescindible para exercitar calquera traballo.

INTIMIDADE; a solidariedade é intimidade porque, cando se comparte algo tan vital como o sustento, a persoa coa que o compartimos non pode resultarnos estraña, se nos resulta estraña entón a solidariedade perde un dos seus ingredientes fundamentais. Córrese o risco de caer nunha acción unilateral unicamente encamiñada a tranquilizar a propia conciencia máis que axudar a outra persoa. Lograr intimidade esixe buscar un espazo de encontro. Iso significa que a solidariedade é tamén presenza.

PRESENZA; atoparse os rostros que fixeron posible a solidariedade, é apreciar o sentido último da solidariedade. Pois a solidariedade sempre ten un rostro e privar del é deixar a acción solidaria manca ou colla.

GRATUIDADE; a acción solidaria busca ante todo a saúde pola saúde, o benestar da persoa en por si, isto pon fóra de xogo calquera outro interese. E esta é unha das accións con maior sentido para o ser humano porque pon de manifestó que as relacións humanas son gratificantes por si mesmas. O encontro de persoas na loita por unha situación máis xusta é de seu realizador.

EDUCACIÓN SOLIDARIA; tanto o que sacrifica algo a favor doutras persoas como o que recibe han de ser conscientes do que teñen entre mans. Para que a acción teña a categoría de solidaria, require por ambas as partes un sentido da gratuidade, é dicir, en ningún caso hanse de sentir, nin o un obrigado a “devolver o favor”, como se adoita dicir, ou sentirse obrigado; nin a outra parte ha de considerar que a súa contribución é un favor feito que deixa obrigado á outra parte.  O fin da acción solidaria está encamiñado ao logro dunha xustiza cuxo logro fai felices ás dúas partes.

GOZO; o logro da xustiza á que todos temos dereito sempre que se logra ou se loita por el é sempre un motivo de alegría e de gozo. Por esta razón a finalización de calquera acción polos demais ha ser cun sorriso solidario.