A canción La vida é bela de Riccardo
Perotti e Francisco Terán, un tema moi apropiado para estes tempos
que corren, abundantes en dificultades económicas e sociais, de crise de
valores e do sentido da existencia; porque, máis alá do contexto que padecemos,
este vivir noso, queirámolo ou non, pode ser para cada un, se se o propón, unha
fermosa aventura.
O fondo da letra é cristián, aínda que non sexa
propiamente unha canción relixiosa, quizais porque o valor máis importante para
os seguidores de Xesús é a vida mesma, o milagre de estar vivo, condición
primeira, e necesaria, para que sexa posible a realización dos demais valores:
o amor, a solidariedade, a paz, o perdón, etc.
Si, a vida é boa e é bela, a pesar das dificultades e as
noites escuras do camiño. Vivir é un don, fronte ao cal habemos de sentirnos
ante todo agradecidos, e, paralelamente, comprometidos a esgotala na súa
plenitude, a gozala, a defendela cando estea ameazada, a promovela, celebrala e
compartila con outros, para que creza e se poña cada mañá máis e máis bonita.
A vida é bela é algo máis que unha frase bonita ou o título dunha
canción, é unha actitude afirmativa fronte ao misterio da existencia.
Que sentimentos e ideas che suxiren a canción?
Aspectos interesantes a resaltar:
1. O talante desafiante, pro-activo, con que se nos
invita a enfrontar o reto de vivir, e de buscar solucións orixinais á
encrucillada da existencia.
2. O optimismo e a fe como motores da acción.
3. O espírito de loita e de compromiso por alcanzar os
nosos soños, traballando, desenvolvendo talentos e capacidades, sendo
responsables e intelixentes para sacar partido ás circunstancias da vida, e
lograr converter os problemas en oportunidades.
4. Valorar a vida como algo bo e belo. Somos un milagre
andante, somos unha esperanza que agarda impaciente a súa realización, somos
unha forza misteriosa que xermola dende o fondo mesmo da creación, atravesa
toda a historia dos seres vivos, e chega ata nós empurrando o camiño.
5. A actitude de diálogo co mundo, de apertura fronte ao
horizonte do vivir,...Abrir os ollos, respirar, osixenarse, e percibir máis alá
dos nosos narices, esa historia que bole e que reclama a túa presenza e a miña.
A Clase de Relixión é tamén unha exaltación de amor
á vida, de desafío e compromiso por vivila en consonancia coa nosa dignidade de
fillos e fillas de Deus, sempre fieis ás palabras de Xesús que veu,
precisamente, a darnos vida e vida en abundancia. Vive a túa vida en e con
profundidade
No hay comentarios:
Publicar un comentario